JAK SPERSONALIZOWAĆ ROWER, KTÓREGO NIE MAM

Dzisiaj w telewizji śniadaniowej jednym z tematów, jakie były poruszane, była personalizacja rowerów. 

Różne części rowerowe i akcesoria w niezliczonych kolorach  i   formach... aż żal, że już  nie jeżdżę na rowerze.

Dlaczego?

Jakby tu powiedzieć...

Może wyjaśnię swoim wierszem, będzie łatwiej.

Co mi zostało z tych lat

Gdy wielocypedem

Zmierzałam przed laty przez świat

Z wielkim impetem

Nie bałam się wtedy za grosz

Że kruche swe gnatki połamię

Że składać by mogli mnie rok

Aż się załamię

Teraz w bojaźni swej tkwię

Że może dam nura przez ramę

Przechodniów rozbawię do łez

Kiedy na drodze dam plamę

Po co ortopeda ma

Głowić się nad stosem gnatków

Z tych puzzli złożyłby  część

Zostawił resztę dodatków

Zostawiłby rzepkę lub też

Jakąś może łękotkę

I zgruchotaną łamagę

Leżącą starą grzechotkę

Zamiast rowerka ja mam

Wyszytą aplikację

Nie będę  płakać już nad nim

Przez caluśkie teraz wakacje

Personalizacja jest

Przyznacie wręcz wyjątkowa

Damski wielocyped mam

Niech innych rower się schowa

Dumnie na piersi on tkwi

Nikt mi stąd go nie podwędzi

Choć kradzież  z takiego miejsca

Może niektórych kręci.