Powód ?
Jest już u średniaków i co najważniejsze, jest już właścicielem rowerka średniej wielkości ("16-tki") .
Nie może doczekać się końca zajęć, kiedy właśnie jak paw, dosiądzie swojego rumaka i z dumą pomacha na pożegnanie ciociom i innym kolegom. Rano, jakoś nie było okazji.
Kuba, jak większość dzieci, ma coś z pawia. Jest dumny, może więcej uparty. Rodziców nie przeraża na razie jego charakterek. Powoli, zgodnie z zasadami pedagogiki i podpowiedzią serca, charakterek jest odpowiednio kształtowany, żeby nie był odtrącany, jak dumny paw, opisany w większości bajek.
Wielu poetów pisało bajki o pawiu. Zainspirował księcia poetów – Ignacego Krasickiego i autora popularnej bajki o chorym kotku, Stanisława Jachowicza (Pruszyński i S-ka)
Ignacy Krasicki
Paw i orzeł
"Paw się dął, szklniące pióra gdy wspaniale toczył.
Orzeł górnie bujając, gdy go w locie zoczył,
Rozśmiał się i przeleciał. Wrzasnął paw - w śmiech ptacy.
"Nie znają się - powtarzał - na rzeczach prostacy".
"Znają się - rzekł mu orzeł - wdzięk cenić umieją,
Ale gardzą przysadą i z dumnych się śmieją".
Słowik i paw
"Słowik, co wdziękiem głosu serca rozwesela,
Tysiące miał zazdrosnych, nie miał przyjaciela;
Może go, rzecze, znajdę w innych ptaków rodzie,
Idzie i właśnie pawia spotyka w ogrodzie.
„Witaj pawiu, rzekł słowik, zaszedłszy mu drogę,
Ja się twojej piękności wydziwić nie mogę.”
„A mnie, paw mu odpowie, twe pienie zdumiewa,
Bo któż na świecie piękniej od słowika śpiewa?”
Więc bądźmy przyjaciółmi zazdrość nas nie zmieni,
Ty postacią zachwycasz, ja wdziękiem mych pieni;
Tam tylko nienawiści największa obawa,
Gdzie dwóch do jednej sławy rości sobie prawa."
Pan Poeta tak pisze sam o książce dla dzieci:” Trzeba pomagać i warto się dzielić. Tego uczy „Paw, co ogon miał z przyjaźni”.
Ja się twojej piękności wydziwić nie mogę.”
„A mnie, paw mu odpowie, twe pienie zdumiewa,
Bo któż na świecie piękniej od słowika śpiewa?”
Więc bądźmy przyjaciółmi zazdrość nas nie zmieni,
Ty postacią zachwycasz, ja wdziękiem mych pieni;
Tam tylko nienawiści największa obawa,
Gdzie dwóch do jednej sławy rości sobie prawa."
Wydawnictwo Pruszyński i S-ka tak pisze o bajkach na temat pawia:
...." na najcieplejszą bajkę musiał paw poczekać do XXI wieku, kiedy to wiersz o nim spisał jak najbardziej współczesny pisarz – Pan Poeta.
Czemu najcieplejszą? Bo o pawiu w pełnej krasie, nieco zarozumiałym, dumnym z własnego ogona łatwo jest pisać i można nawet lekko z niego drwić. Co jednak się dzieje z pawiem, kiedy jesienią paw gubi pióra i traci swój atut? Smutny i nieco zawstydzony musi czekać na wiosnę… Można by powiedzieć: trudno, nic nie trwa wiecznie. Ale można też znaleźć sposób, by biednemu pawiowi pomóc. A podobno przyjaciół poznaje się w biedzie.
Jak pawiowi pomogą przyjaciele dowiedzieć się można z nowej, wierszowanej bajki Pana Poety, wzbogaconej tym razem nie tylko świetnymi ilustracjami Joanny Młynarczyk, ale i nowymi elementami do wycięcia, którymi będzie można się bawić podczas wspólnego, rodzinnego czytania."
Pan Poeta tak pisze sam o książce dla dzieci:” Trzeba pomagać i warto się dzielić. Tego uczy „Paw, co ogon miał z przyjaźni”.
Paw jest załamany. Jak każdej jesieni ponownie traci swój bujny ogon. Inne ptaki chcą mu pomóc. Wiedzą, że nawet gdy dać możesz mało, ważne, by się pomóc chciało i ofiarują mu każdy po jednym swoim piórku. Paw odzyskuje w ten sposób swój pióropusz i jest przeszczęśliwy."
 |
| Art Nouveau peacock brooch in gold with opals and enamel, by renowned Arts & Crafts jeweller, George Hunt. |
