Translate

poniedziałek, 20 stycznia 2020

PIEŚŃ O CHLEBIE


Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba 
Podnoszą z ziemi przez uszanowanie 
Dla darów Nieba... 
tęskno mi, Panie...
Norwid

W rodzinach chrześcijańskich błogosławimy posiłki.
W błogosławieństwach  zalecane ubóstwo jest cnotą hojności.
Na czym ono polega?
Na  przekazywaniu  i dzieleniu się dobrami materialnymi i duchowymi nie z przymusu, obowiązku, ale z  z dobroci, aby obfitość u jednych  mogła zaradzać potrzebom innych.

Najprostszą hojnością, a zarazem jej symbolem, jest podzielenie się ostatnią kruszyną chleba lub podarowaniem całego bochenka.

Daniel Gonz lez Poblete 

Określenie wzięte z Modlitwy Pańskiej "nasz chleb powszedni" określa także często nasz codzienny trud.

Nasz chleb powszedni Anders Zom

Nasz chleb powszedni Anders Zom

Fot. John Vachon 1947


Ja to mam szczęście...
Dzisiaj  szukając autora powyższej fotografii, (posiadam ją z nieczynnej już G+), natknęłam się na  grecki portal,  już po prawie zakończeniu tego wpisu. Znalazłam coś fascynującego - artykuł o historii chleba z unikalnymi starymi , rzadko pokazywanymi fotografiami. 
Część artykułu przetłumaczyłam w Google i oto .. proszę bardzo, dzielę się nim teraz z Wami:

Historia chleba rozpoczyna się w Europie 30 000 lat temu, w tym czasie zboża były jednym z wielu źródeł żywności, ponieważ dieta Europejczyków opierała się głównie na żywności pochodzenia zwierzęcego. Zboża i chleb stały się podstawowym pożywieniem w epoce neolitu, jakieś 10 000 lat temu, kiedy pszenica i jęczmień były jednymi z pierwszych upraw.

Ich uprawa rozprzestrzeniła się z Azji Południowo-Zachodniej na Europę, Afrykę Północną i Półwysep Indyjski i pozwoliła ludziom zostać rolnikami, a nie myśliwymi i zbieraczami.

Wygląd drożdży pochodzi prawdopodobnie z czasów prehistorycznych, ale najwcześniejsze dowody znajdują się w starożytnym Egipcie. W starożytności pomysł samodzielnego piekarnika, który można by ogrzać drzwiami, wydawał się grecki.

W starożytnej Grecji chleb był jęczmienny. Solon stwierdził, że chleb pszenny można upiec tylko w święta. W V wieku Pne chleb można kupić w Atenach z piekarni, podczas gdy w Rzymie greccy piekarze pojawili się w II wieku. Pne, kiedy Azja Mniejsza przeszła pod panowanie rzymskie. Znaczenie chleba w diecie znajduje również odzwierciedlenie w nazwie reszty posiłku: Ipson, czyli dodatek do chleba, cokolwiek to było.

W średniowieczu w Europie chleb był nie tylko podstawowym pożywieniem, ale także częścią porcji. W szczególności kawałek czerstwego chleba wykorzystano jako chłonne naczynie, które na koniec posiłku można było jeść, podawać biednym lub karmić psom. Tylko w XV wieku. zaczął wymieniać drewniane talerze.

Przez wiele pokoleń bogaci preferowali biały chleb, zaś biedni jedli chleb czarny (pełnoziarnisty). Jednak w większości społeczeństw zachodnich sytuacja zmieniła się pod koniec XX wieku, a chleb pełnoziarnisty był preferowany ze względu na jego wysoką wartość odżywczą, w przeciwieństwie do białej, związanej z nieznajomością diety.

W czasach współczesnych uprzemysłowienie pieczywa było decydującym krokiem w tworzeniu współczesnego świata. Otto Frederick Rohwedder jest uważany za ojca krojonego chleba (1912), któremu w 1928 roku udało się wynaleźć maszynę, która kroi i pakuje chleb w paczkę.

Kolejna poważna zmiana nastąpiła w 1961 r. Wraz z opracowaniem metody Chorleywood, w której zastosowano intensywną obróbkę ciasta w celu radykalnego skrócenia okresu fermentacji i czasu potrzebnego do wytworzenia bochenka, ale kosztem smaku i wartości odżywczych. wartości. Proces ten jest obecnie szeroko stosowany w dużych zakładach na całym świecie.

(…)

Nowy Testament opisuje cud dokonany przez Jezusa Chrystusa, który nakarmił pięć tysięcy ludzi pięcioma chlebami i dwiema rybami. Chrystus, w czasie Ostatniej Wieczerzy porównał się do chleba, którego spożywanie da życie wieczne.



A czy znacie gest kreślenia nożem bochenka chleba, pierwszy raz go używając? Błogosławieństwo i dziękczynienie.
Już nie pytam o stosowanie w praktyce.










Więcej obrazów tutaj

Posiłkując się wyjaśnieniem podanym przez portal Odeon:

Ojciec niebieski zachęca nas, abyśmy jako dzieci nieba prosili o Chleb z nieba. Chrystus "sam jest tym chlebem, który - zasiany w Dziewicy, wyrosły w ciele, ukształtowany w męce, wypieczony w piecu grobu, przechowywany w Kościele, przynoszony na ołtarze - codziennie udziela wiernym owego niebieskiego pokarmu".


Chlebie Najcichszy - You Tube



Maria Konopnicka
Pieśń o chlebie



Jak to było, co to było,

Zanim w kołacz się zmieniło,

W ten nasz nowy chlebek biały,

Co nim dzieci się łamały?

............



Zrzucił kożuch Szymon stary,

Choć od mrozu idą pary,
Na boisku cepem bije,
Wyciągnąwszy długą szyję.

Co zamachnie, to z boiska
Złotym gradem ziarno tryska,
Wali w słomę aże do dna,
Ćwierka wróbli rzesza głodna...

Od stodoły biją echa,
Stary tylko się uśmiecha,
Sąsiad wetknął nos we wrota,
— Jak też idzie ta robota?

 A cóż?.. Idzie po bożemu!
Człek da ziemi, ona jemu...
Człek da ziemi szczere poty,
Ona jemu plon ten złoty!

Będzie chleba i dla siebie,
I dla braci w złej potrzebie...
A jak się ukruszy nieco,
To się wróble głodne zlecą!



Wczoraj mój wnuczek jedząc herbatniki, upuścił okruszynę na podłogę. 

Mamusiu, pocałuję i zjem, dobrze?

Gdyby to było coś innego, niż chleb, nie widzi resztki zrzuconej nieopatrznie na podłogę, ale jak tu pozbawić się ciasteczka?



Morgan Weistling


A teraz jeszcze trochę humoru na temat błogosławieństwa pokarmów w mojej rodzinie tutaj

WIERCIPIĘTA W ATELIER

Zastanawiam się, w jaki sposób dawni malarze potrafili zahipnotyzować swoich małych modeli, aby stali lub siedzieli w odpowiedniej pozie  ?

Nie wiem, czym mogłabym zainteresować, lub czym obdarować, a  już nie wspomnę, co obiecać , aby mój wnuczek zechciał pozować do obrazu. Jest po prostu wiercipiętą. Rozpiera go energia, jak każde w tym wieku dziecko.

Artyści malarze nie zdradzali swoich tajemnic.  Może po prostu cyknęli dziecku fotkę i później, w razie potrzeby przywoływali, aby uchwycić dokładniej pozę, rysy czy światłocień.

Na niektórych portretach dzieci wykazują znużenie, zniechęcenie, ale są też pozy uchwycone z przedstawieniem pewnej godności. Niektóre wciąż czują się dziećmi, inne "grają" dorosłych. Wszystko w zależności od psychologicznych umiejętności malarza i spolegliwości dziecka.

Tu chyba niezadowolenie.

Alexei Alexeivich Harlamoff (1842 – 1923, Russian)
Ciekawe, ile to jeszcze może trwać?

Alexei Alexeivich Harlamoff (1842 – 1923, Russian).

Wytrzymam jeszcze z 10 minut i daję nogę...

Alexei Alexeivich Harlamoff (1842 – 1923, Russian).

A może zostanę w przyszłości zawodową modelką....?

Alexei Alexeivich Harlamoff (1842 – 1923, Russian).

- Siedź spokojnie, siostrzyczko, nieruchomo, jak maestro prosi...
- Ale ja chcę siku...

Alexei Alexeivich Harlamoff (1842 – 1923, Russian)

Tylko proszę szybko, bo mózg mi sie zagotuje...


Maestro, czy ma pan szczepionkę przeciw wściekliźnie? Nie lubimy zapachu farb... Nie uprzedzałem?

Portrait of the artist's son -- by Edgar Maxence (French, 1871–1954)

Ja stąd na razie nie odchodzę. Gram na ulicy do wieczora. Ale pozuję za pizzę. Podwójną...

Mancini

Ma pan czas, dopóki nie skończę grać. Później pan sobie kombinuj... Ale dwa papieroski dla mnie za to...

Karl Witkowski
A teraz spolegliwe dzieci pozujące "bez szemrania".

Vasily Tropinin

 George Romney

Alexei Alexeivich Harlamoff (1842 – 1923, Russian).

William Adolphe Bouguereau – Filiżanka mleka

Carolus Duran 


Charles-Amable Lenoir 
Ferdinand Georg Waldmuller
Glenn Harrington
Jacques Emile Blanche

Jerome Garth Parker

Karol D. Witkowski

Morgan Weistling 

Natasha Milashevich 

O, nie...O jedna poza za dużo. Na to się nie umawialiśmy...

Natasha Milashevich 

Giacomo Ceruti

 Ewa Ćwikła, Polish artist photographer - Masterclass Fine Art Portrait.