 |
| Zapraszam na herbatkę Animacja Irina Marinina/MIRA1/ |
Jak widać ze wstępnej grafiki, tematem tego wpisu jest przede wszystkim picie herbaty przedstawiane na obrazach, gifach i fotografii artystów rosyjskich ( ale nie tylko ograniczę się tylko do tego wątku).
 |
| Zapraszam w gości Animacja:Irnina Marinina/MIRA1/ |
Rosjanie zapoznali się z herbatą dopiero w pierwszej połowie XVII wieku. Przez długi czas, ze względu na wysoki koszt, herbata była niedostępna dla chłopów, a nawet osób o średnich dochodach. W posiadłościach szlacheckich herbatę ceniono jak źrenicę oka: gospodyni zwykle trzymała ją nie w spiżarni, ale we własnej sypialni, w specjalnym pojemniku .
Dlatego początkowo picie herbaty wśród ludzi było uważane za jeden z symboli dostatniego i dostatniego życia. Dopiero na początku XIX wieku herbata stała się dostępna i zaczęła mocno wkraczać w życie Rosji: bez niej nie mogło się obejść żadne spotkanie, żadna uroczystość rodzinna, sojusze małżeńskie i umowy handlowe nie zostały zawarte. Picie herbaty w Rosji było przepełnione własną filozofią.
I oczywiście stała się tematem wielu obrazów.
 |
| by VG Perov - "Picie herbaty w Mytiszczu pod Moskwą" |
Obraz VG Perova „Picie herbaty w Mytiszczu pod Moskwą” to rzadko spotykany w swoim gatunku obraz satyryczny.
Woda z Mytishchi, ze względu na pewna legendę, której opis tu pominę) stała się popularna, a picie herbaty z tej wody zamieniło się w rodzaj rytuału. Niemniej jednak V.G. Perov wykorzystuje fabułę przyjęcia herbacianego na swoim obrazie, aby nie opisywać sielanki pasterskiej. Wręcz przeciwnie - płótno staje się oskarżycielskim wyrzutem ówczesnego społeczeństwa.
Pewien pop pije herbatę przy małym, ale wysokim i solidnym stole w ogrodzie. Nie wiadomo, czy przechodził obok, czy też przyjechał tu specjalnie na herbatę.
Ale fakt, że jego pojawienie się tutaj jest przypadkowe, potwierdza jego otwarta torba podróżna stojąca obok stołu.
Mężczyzna to były żołnierz bez kuli i jednej nogi. Ma na sobie sfatygowany płaszcz, jeden zniszczony i zakurzony żołnierski but. Ale najważniejsze jest to, że Zakon Bohatera Wojny Krymskiej jest przypięty do piersi mężczyzny. Były dzielny żołnierz, a teraz bezużyteczny, porzucony przez wszystkich kaleka z towarzyszącym mu chłopcem.
W sfatygowanym ubraniu, boso, z plecakiem przerzuconym przez lewe ramię, też robi nieszczęśliwe wrażenie. A jeśli żołnierz wyciągnie rękę proszącą bliżej popa, wtedy chłopiec wstaje ze spojrzeniem w dół i tylko nieśmiało ściska czapkę w dłoniach.
Dramat społeczny potęguje fakt, że wszystkie postacie na obrazku nie są statyczne. Ten sam pop z pogardą odwraca się od proszących. Dziewczyna obsługująca herbatę próbuje odepchnąć niepełnosprawnego od stołu, a on stoi tylko na jednej nodze. Mnich stoi na dystans, pije herbatę i udaje, że wszystko, co dzieje się przy stole, w ogóle go nie dotyczy.....
(Żródło: ttps://gavrilin-dshi.ru/prochee)Następny obraz "Przy herbacie" jest autorstwa Makowskiego. Artysta namalował go późno, bo w wieku 75 lat.
 |
| Makowski - "Przy herbacie" |
Obraz na tyle słynny, ze doczekał się animacji
podobnie, jak i "Żona kupca przy herbacie", który namalował Boris Kustodiew.
 |
| by Boris Kustodiew - "Żona kupca przy herbacie" |
Jak już wspominałam malowanie scen rodzajowych o tematyce picia herbaty w malarstwie rosyjskim jest dość dużo. Poniżej tego przykłady.
 |
| by Tomofiej Miatkow |
 |
| by Polina Luchanowa |
 |
| by W. Żdanow |
 |
| by Mary Evans |
by Kuzma Petrov-Vodkin
"Przed samowarem", 1926
 |
| by Irving R. Wiles |
 |
| by Albert Ranney Chewett |
 |
| by Wladimir Stożarow |
 |
| by Wladimir Czełyszczew |
 |
| by Wiaczesław Rossochin |
 |
| by Nina Petrovskaya |
 |
| by Aleksander Morozow |
 |
| by Ilia Glazunow Siergiejewicz |
 |
| by Konstanty Korowin |
 |
| by Anatolij Korobkin |
 |
| Mikołaj Bogdanow-Bielski |
 |
| by Siergiej Winogradow-Kupicha |
Pozwoliłam sobie przedstawić w tych propozycjach sztuki różne historie rodzinne , a także samotność. Bo herbatkę przyjemniej jest pić przynajmniej we dwoje (o czym będzie dalej).
Żeby nie było, że tylko w Rosji popija się herbatkę w przeciwwadze do Anglii, to dla przekory... polska herbatka... w piosence.
Piosenka tez międzynarodowa, bo w oryginale autorem tekstu jest Irving Caesar , amerykański autor tekstów i kompozytor teatralny , który napisał teksty do wielu standardów piosenek .
Kompozytorem zaś jest Vincent Youmans – amerykański kompozytor muzyki rozrywkowej.
A tutaj zaśpiewa Irena Santor "Herbatkę we dwoje" (czyli nie sama....), piosenkę przetłumaczoną przez Wojciecha Młynarskiego.
HERBATKA WE DWOJE
Ten jeden herbatki łyk, gdy imbryk zaśpiewa,
Herbatki łyk cudownie rozgrzewa
I czuję w mig, że na drugi łyk chęć mam.
A drugi łyk błyszczący złociście,
Chcę wypić w mig już w Twym towarzystwie.
Serce pik, pik tak właśnie mi podpowiada.
Szalony wiek i w krąg niepokoje,
Najlepszy lek – herbatka we dwoje,
Najlepszy lek to herbaty złoty smak.
Ref.:
Tak, tak, ten herbaty smak,
Jej łyk pomoże nam w mig
Odzyskać chwilę szczęścia, której tak w życiu brak.
W ramiona swe mnie porwiesz kochany,
Popłynie walc, nasz walc herbaciany.
Tyś książę pan, a Kopciuszkiem będę ja
I będziesz gnał i szukał biedaku
Nie stópki mej, lecz herbatki smaku,
Herbatki tej poznanej na tamtym balu.
I może być, że znajdziesz o świcie
Herbatkę co naciąga jak życie,
Bo happy end jest mile widziany tu.
Ref.:
Tak, tak...
Gdy kłopot masz, zastosuj ten patent:
Drzwi smutkom wskaż i zaparz herbatę.
Już pierwszy łyk rozjaśni zmęczoną twarz,
A drugi łyk rozwiąże Twój dramat,
Bo drugi łyk wypijesz nie sama.
Ktoś znajdzie się, co tez ma zziębnięte serce.
Upał czy śnieg, kochanie Ty moje
Najlepszy lek – herbatka we dwoje,
Najlepszy lek to herbaty złoty smak.
Ref.: Tak, tak...
W poniżej proponowanym video będą herbatki, do których chętniej zasiedlibyśmy we dwoje przy takiej melodii.
Pewni panowie dwaj, zdaje się, że byli już w podeszłym wieku, kiedy postawili takie oto pytanie:
"...po co nam żyć
kiedy nie będzie nam wolno już pić
herbatki "
HERBATKA
Jeremi Przybora
Z rozkoszy tego świata
Ilości niepomiernej
Zostanie nam po latach
Herbaty szklanka wiernej
I nieraz się w piernatach
Pomyśli w porze nocnej
Ha trudno lecz herbata
Herbaty szklanka mocnej
Dopóki Ciebie Ciebie nam pić
Póty jak w niebie jak w niebie nam żyć
Herbatko Herbatko Herbatko
Dopóki Ciebie Ciebie nam pić
Póty jak w niebie jak w niebie nam żyć
Herbatko Herbatko
O jakżeś bliska chwilko
Jesienne pachną kwiaty
A my pragniemy tylko
Już tylko tej herbaty
Za oknem deszczyk sypnął
Arrivederci lato
Gdy wtem drzwi cicho skrzypną
I witaj nam herbato
Tak wdzięczni że nas darzysz
Pod koniec już sezonu
O Tobie będziem marzyć
Twój zapach czule chłonąć
A potem syci woni
Poprzestaniemy na tym
Bo doktor nam zabronił
Picia mocnej herbaty
I po co i po co nam żyć
Kiedy nie będzie nie będzie nam wolno już pić
Herbatki herbatki
 |
| tea-colors-harrison-fisher |
Nie byłabym sobą, gdybym wpisu nie okrasiła humorem i satyrą.
 |
| „W oparach Oolong” (2010) by Omar Rayyan |
