Dawniej, jak to określam, w belle epoque, czyli przed pandemią, w oknach siedzieli , lub "wisiały " na parapetach starsze panie, lub chorzy, nie mogący opuszczać mieszkań.
Teraz to już stereotyp.
Przeżyliśmy lockdown, więc rozumiemy osoby spoza szyby.
Okno z widokiem na przeszłość
Zbigniew Wodecki
Jan Wołek
Szczeciną szronu zarósł trawnik nasz i klon
I mrozu brzytwę czuć w powietrzu już
Starcy zasiedli w oknach patrząc w głąb
Przepastnej nocy lub własnych dusz
W kałamarz nieba spływa sennie biały dym
I spadającej gwiazdy słychać gwizd
Do przeczytania jeszcze został im
Właściwie treści spis, treści spis
Ty patrz jak to nam zeszło
Jakby chwila
A tu listopad życia jest tuż, tuż
Wspaniały widok na przeszłość
Co jak wiesz
Nigdzie nie spieszy się już
W ołtarzach okien roztaczają wątły spleen
W zapachu octu albo perfum mdłych
Tkwią skuleni w cieniu cudzych win
Na Atlantydach swych, na Atlantydach swych
Wpisani w niebo niepotrzebni nawet w tle
Wielki Inkasent właśnie puka w drzwi
Czy w oknach jeszcze oni czy już nie
A może to już my
Może to już my…
Jan Wołek
Szczeciną szronu zarósł trawnik nasz i klon
I mrozu brzytwę czuć w powietrzu już
Starcy zasiedli w oknach patrząc w głąb
Przepastnej nocy lub własnych dusz
W kałamarz nieba spływa sennie biały dym
I spadającej gwiazdy słychać gwizd
Do przeczytania jeszcze został im
Właściwie treści spis, treści spis
Ty patrz jak to nam zeszło
Jakby chwila
A tu listopad życia jest tuż, tuż
Wspaniały widok na przeszłość
Co jak wiesz
Nigdzie nie spieszy się już
W ołtarzach okien roztaczają wątły spleen
W zapachu octu albo perfum mdłych
Tkwią skuleni w cieniu cudzych win
Na Atlantydach swych, na Atlantydach swych
Wpisani w niebo niepotrzebni nawet w tle
Wielki Inkasent właśnie puka w drzwi
Czy w oknach jeszcze oni czy już nie
A może to już my
Może to już my…
Jeśli chodzi o Inkasenta, to ma On prawo zapukać nie tylko w "listopadzie" człowieczego żywota. O tym najlepiej wie Zbigniew Wodecki (R.I.P.)
Najgorsze dla starszych ludzi, czasem chorych na alzheimera jest to, że widok za oknem mimo, że co dzień ten sam, wydaje się nowy nie przypominający tego z dnia wczorajszego.
by Hugh Collins |
OKNO
Wyjrzałem przez okno o brzasku
i zobaczyłem młodą jabłonkę
przezroczystą w jasności.
A kiedy wyjrzałem znowu o brzasku
stała tam wielka jabłoń obciążona owocem.
Więc dużo lat pewnie minęło
ale nic nie pamiętam co zdarzyło się we śnie.
Zatem nie spieszmy się, jeśli przyjdzie czas, to dzwony nam zabiją.
by Otto Piltz |
by Alexander Hohenlohe Burr |
by Julio avila Prades |
by Edward Munk |
Traktujmy okno jak perspektywę przyszłych dni, które mamy obowiązek wykorzystać jak najlepiej. Jeśli przez nie spoglądamy , to starajmy się zauważyć za nim piękno, oczekujmy chwil na przyjazne spotkania z ludźmi, którzy przecież w jakimś celu postawieni zostali na naszej drodze życia, a jeśli odchodząc, znikają za oknem - pobłogosławmy im na drogę do następnego spotkania.
Nie załamujmy się w trudnych momentach życia. Zawsze może przecież ktoś nas podtrzymać...
by Edward Portielje |
by Johann Sperl |
by Novosadyuk Svyatoslav |
by Jean-Francois Millet |
by Suzanne Valadon |
by Vincenzo Irolli |
by T. Desmarel |
by Vincenzo De Stefani |
by Berthe Morisot |
Modista en la Ventana, de Eduard Charlemont |
by Charls Howthorn
by Tatiana Davidov Romo |
by Cliff Rowe |
by Norbert Goeneutte |
by Camille Pissarro |
by Frederick Carl Frieseke |
Całus na drogę... to tytuł ostatniego obrazu.
by Jules Elie Delauney - Całus na drogę |
P.S.
Z facebooka , jako jeden z komentarzy do tego wpisu:
IRENA HELENA
"Okno , kontakt ze światem zewnętrznym dla wielu ludzi samotnych.W obrazach uwagę przyciąga ten, kto patrzy przez okno, i to, co widzi.
Artysta Jarek Kubicki z cyklu "Twarze kwarantanny" (2020), zmienił kontekst portretom starych mistrzów. Postacie umieścił za szybami okien , które tworzą ramy obrazu. Np. "Żydówka z pomarańczami" Aleksandra Gierymskiego ."