Całe życie można się uczyć, a i tak umrze się głupcem.
 |
| animacja: Irina Marinina /Mira 1/ |
Tak autorka wyobraża sobie reakcję Giuseppe na dwóję w zeszycie Pinokia.
Mój wnuczek za żadne skarby nie może zobaczyć tego gifa!
Przecież okropna krzywda dzieje się drewnianemu, a przecież odczuwającemu ból, chłopcu!
Gwoździe wbijać w pupę?
Przecież w naszym domu nawet klapsa nie dają!
Nie wiem, czy nie zmienią postanowienia, jak dwóje za parę lat przyniesie, ale gwoździ, raczej to pewne, nie użyją.
Uczyć, uczyć, uczyć...
Najpierw, mucha to też stworzenie boskie, a później wypraszają ją z domu. Dobrze, że packi nie używają, bo musieli by okłamać, że muchę tylko uśpili. Nie zrywaj niepotrzebnie listków z krzewów, w nich też pulsuje życie, a później... wrzeszczy, aby nie wyrywać roślinki, kiedy babcia chwast chciała z trawnika usunąć. Wiedza dawkowana maluchowi ewoluuje.
Na razie może mu się odrobinkę mieszać i niedługo powie jak akompaniujący na pianinie Pan Czesio w kabarecie "To ja już nie wiem, czy ja mam grać, czy nie?"
Wg rosyjskiej strony internetowej Akademik - autorstwo tego aforyzmu, w różnych niewielkich odmianach, przypisuje się wielu filozofom i pisarzom.
Żyj sto lat, ucz się (i umrzyj głupcem)
Żyj, ucz się najpierw (i umrzyj głupcem).
Chociaż jesteś teraz ze mną i ćwiczysz, ale wciąż zachowuj stare przysłowie: żyj, ucz się .
Melnikov. W górach. 1, 4.
Posłuchaj mnie, wtedy zrozumiesz ... Oto, że żyjesz, uczysz się i giniesz .
Dahl. Oddanie Chervonorusskaya. 10.
Żyj, ucz się , mój drogi przyjacielu.
Fonvizin. Potomstwo. 2, 6. Prostakov.
Odkrycie ne cesses.
Cato. Dist. 4, 27.
Tamdiu discendum est, quamdiu nescias: quamdiu vivis.
Długo musisz sie uczyć , a i tak nie wiesz, czego i ile jeszcze nie wiesz
Seneca. Ep. 76, 3. Por. Cato. Dist. 3, 1.
Cf. καλὸν δὲ καὶ γέροντα μανθάνειν σοφά.
Wspaniale jest uczyć się mądrości od dawnych.
Aeschyl. cf. Cato. Dist. 4, 27.
Cf. γηράσκω δ'αἰεὶ πολλὰ διδασκόμενος.
Trans. Jestem stary, ale dużo się uczę.
Seneca. Ep. 76, 3. Por. Cato. Dist. 3, 1.
Cf. καλὸν δὲ καὶ γέροντα μανθάνειν σοφά.
Wspaniale jest uczyć się mądrości od dawnych.
Aeschyl. cf. Cato. Dist. 4, 27.
Cf. γηράσκω δ'αἰεὶ πολλὰ διδασκόμενος.
Trans. Jestem stary, ale dużo się uczę.
Aeschyl. Fragm. 331. Solon (Plato Amatoribus).
Można też przez życie iść z optymizmem... w podskokach... i rym cym cym...i tra la la... ale tak na głupio?
Życie wokoło aż się skrzy,
Wesoło płyną cudne dni
Po prostu jest już dobrze tak,
że tylko nam kłopotów brak,
Na głowie nie siwieje włos,
Nie grozi znikąd podły cios
Ręka zna tylko bratnią dłoń
I nigdy się nie chmurzy skroń
Pod stopy wieńce los nam ściele,
W diademy wplata złotą nić
Lecz jeszcze może być weselej
I jeszcze śmieszniej może być
Więc rym cym cym i tralala,
Idziemy przez życie w podskokach
Więc rym cym cym i hopsasa,
W podskokach bo żyje się raz
Choć nam się marszczy brew,
Choć się gotuje krew
A nas wciąż póki dech,
porywa dziki śmiech
Więc rym cym cym i tralala
Idziemy przez życie w podskokach
Więc rym cym cym i hopsasa,
W podskokach bo żyje się raz
Wciąż jest nam lepiej, plus i plus,
Pięć, siedem, dziewięć kół ma wóz
Do nosa już pasuje pięść,
już od całości większa część
A kysz ironio, kpino precz,
Na złom czas nieść satyry miecz
I na lemieszy przekuć stal
A komu żal, niech idzie w dal
Rzeczywistości dajmy brawka,
Humoru niechaj świszcze bat
Niech optymizmu nowa dawka,
Beztroski sączy w duszę jad
