(by Helene Belland) |
W 2015 roku na łamach Culture.pl ukazał się artykuł Janusza R.Kowalczyka pt. "Z cokołu na ławeczkę".
Pomnik-ławeczka Tuwima w Łodzi autorstwa:Mafo |
Zastanawiam się trochę, czy udostępnienie tego cytatu właśnie teraz jest taktowne. Nie będę wyjaśniać, dlaczego. Mądrej głowie dość po słowie.
A treść tego artykułu poniżej:
"Moda na pomniki przechodzi znaczącą ewolucję. Ludzi wielkich, bądź tylko popularnych, coraz rzadziej widzimy na cokołach czy kolumnach. Pozując do pamiątkowej fotografii, nie stoimy u ich stóp, lecz zasiadamy z nimi ramię w ramię, poufale spoglądając im niekiedy prosto w oczy. Co w nich wyczytamy? To już zależy od tego, kto patrzy."
Można skorzystać z okazji, siąść obok Pani Hanki i "przegadać ją".
Ławeczka... O niej będzie teraz.
Teraz już bez ludzi wielkich czy popularnych na ławeczce.
Po prostu ławeczka, jako zwykły przedmiot...
Czy jednak taki sobie zwykły, pospolity, nie wart uwagi w poezji śpiewanej?
To zaskakujące, nie śpiewają o ławce ( poza jednym przypadkiem - Formacja Nieżywych Schabuff), ale o ... ławeczce. Nawet, jeśli w jednym przypadku nadano piosence jej tytuł, a w treści nie ma o niej ani słowa ("Ławeczka" Agnieszki Osieckiej - może chodzi tu o symbol zdrobnienia?)
Poszukując przykładów piosenek o ławce znalazłam tych "ławeczek" tyle, że sama nie potrafię ich wyselekcjonować. Każda jest warta udostępnienia. Problem jeszcze się pogłębił, gdy doszłam do... ilustracji.
Ale co tam...
Od przybytku głowa nie boli.
Pójdę na full wypas 😀
Przynajmniej będzie w czym wybierać.
A że tęsknimy, aby wybrać się do parku, siąść na ławeczce z książką lub słuchawką w uchu... sorry, żartuję... słuchawki? Przecież od nich chyba ogłuszyli się niektórzy, siedząc w domu. W parku szum drzew, śpiew ptaków, gwar ludzi, to przecież do tego chyba tęsknimy.
Może na jednej z ławeczek odnajdzie się wyrznięte przed laty serduszko. Czy inicjały zgadzają się w tym roku, a może to echo minionej lub niespełnionej miłości?
ŁAWECZKA
słowa:
Agnieszka Osiecka
muzyka:
Jerzy Satanowski
Spacerek
rowerek wycieczka
A
jak wycieczka to rzeczka
Nad
rzeczką malinki
No
a po nich landrynki, landrynki
Pocałunki
pocałuneczki
Takie
małe jak to z wycieczki
I
same zdrobnienia i wyrzutów sumienia
Ani
za grosz
Przewlekłe
śniadanko śniadanie
I
malutkie kochanie
I
kochania calutki kosz
A
potem tanie prezenty
I
uśmiechnięty czyjś śmiech
A
na deser Boże Święty
Czułych
szeptów deszcz
Kalendarzyk
i morska świnka
Oraz
pluszowy jeż
Lalka
i wrak konika
Mogą
patrzeć też
To
życie
To
życie życienko
A
jak życie to cieniutko to cienko
I
smutku kołderka no a pod nią chanderka
Milczenie
milczonko
Takie
małe jak to z żonką
I
same grzeczności ostateczki miłości
Niby
w półśnie
Nie
smaczne śniadanko śniadanie
I
uprzejme rozstanie
I
puste posłanie
I
puste posłanie psie
.......................
Ławeczka-Bajeczka
StanisławSojka
Siedzę na ławeczce na mojej ulicy
Siedzę na ławeczce i patrzę
Mógłbym to teatrum oglądać bez końca
Na przechodniów patrzeć
Ten ma wikt i opierunek
Tamten nie ma nic
Ten wyrusza, ten przystanął
Idzie para wciąż za ręce
Każdy człowiek inny w swoją idzie stronę
Ten wyrusza smutny, ten jest zamyślony
Siedzę na ławeczce i na nic nie czekam
Siedzę na ławeczce i patrzę
Ławeczka bajeczka ławeczka bajeczka
Ławeczka bajeczka ławeczka i już
Siedzę na ławeczce na mojej ulicy
Siedzę na ławeczce i patrzę
Oto idzie pielgrzym widać, że z daleka
Za nim turysta ten co się rozgląda
Ten gość idzie szybko
Drugi się nie spieszy
Smuci się dziewczyn, inna się uśmiecha
Siedzę na ławeczce na mojej ulicy
Siedzę na ławeczce i patrzę
Mógłbym to teatrum oglądać bez końca
Mógłbym tu pozostać na zawsze
Ławeczka bajeczka ławeczka bajeczka
Ławeczka bajeczka ławeczka i już
Ławeczka bajeczka ławeczka bajeczka
Ławeczka bajeczka ławeczka i już
Art by Leonid Afremov |
Ławeczka
Muzyka: Seweryn Krajewski
Słowa: Andrzej Piaseczny
To co już było, co więcej będzie, porządek świata
Poczęcia miłość, było nie było to nasza ławka
Najpierw biegniesz do niej w chmurach zakochany
Żeby spocząć chwilę, kiedy wszystko na nic
Rodzi się i gaśnie, znowu słońce wstaje
Budzi ją wiosenne malowanie
Rodzi się i gaśnie, żeby jeszcze ładniej
Znaleźć na niej miłość i rozstanie
To co już było, co więcej będzie i wciąż powraca
Kobiety, wino, parki kwitnące i stróże prawa
I pokusa, żeby znowu wyciąć serce
Choćby ławka inna, będzie na niej wiecznie
Rodzi się i gaśnie, znowu słońce wstaje
Budzi nas wiosenne malowanie
Rodzi się i gaśnie, żeby jeszcze ładniej
Znaleźć na niej miłość i rozstanie
Pomnik-ławeczka Marka Grechuty Wzgórze Uniwersyteckie w Opolu Autor projektu: Wit Pichurski. Odlew: Wiktor Chalupczok |
LETNIA PRZYGODA
Marek Grechuta
Ty zapomnisz o letniej przygodzie
O ławeczce w zielonym ogrodzie,
O czeremchach, co słodko pachniały
Płatki w krąg sypały tak jak deszcz
O spacerach wśród łanów szumiących
O dniach parnych i nocach gorących
O altance wśród starych akacji
O kochance z wakacji też
I pomyślisz o letniej przygodzie
O ławeczce w zielonym ogrodzie
O czeremchach, co słodko pachniały
Płatki w krąg sypały tak jak deszcz
I zatęsknisz do łanów szumiących
Do dni parnych i nocy gorących
Do altanki wśród starych akacji
Do kochanki z wakacji też
art by Leonid Afremov |
Art by Michael and Inessa Garmash |
by Henri Lebasque |
by Isaak Lazarus |
by Isaak Lazarus |
by Giovanni Boldini |
by Ron Hicks |
by Volegov |
Ławka
Formacja Nieżywych Schabuff
Widziałem ją dzisiaj, tak o poranku,
Czytała książkę na ławce w parku.
Jak kot podszedłem, na brzegu usiadłem,
Podniosła oczy, a ja odpadłem.
Czy ktoś ich jeszcze razem widział?
Czy ktoś cokolwiek o nich wie?
Ou yeah, ou yeah, ou yeah
Czy zakochali się?
Czy ktoś ich jeszcze razem widział?
Czy ktoś cokolwiek o nich wie?
Ou yeah, ou yeah, ou yeah
Czy kochają się?
Staliśmy osobno, a poszliśmy razem,
By spotkać się znowu na ławce za stawem.
Chciałaś powiedzieć, a ja Ci przerwałem,
Niestety nie wiem co było dalej.
Czy ktoś ich jeszcze razem widział?.........
art by Jarosław Mikołaj Olkowski |
Art by Leonid Afremov |
Art by Leonid Afremov |
Art by Leonid Afremov |
Art by Leonid Afremov |
Art by Edouard Manet |
art by Auguste SERRURE. 1825 |
art by Edmund Blair Leighton |
Manet Monet - Claude Monet - Camille Monet on a Garden Bench, 1873 |