 |
| (art by Michele Cheval - Train Of Thought) |
Do końca wakacji pozostało jeszcze kilka tygodni. Ten czas wakacji trzeba jakoś dzieciom zorganizować, o ile same kreatywności w tym zakresie nie wykazują. Moi wnukowie w tym tygodniu są na zorganizowanym wyjeździe dla rodzin i tam czas jest wypełniony po brzegi różnymi atrakcjami.
 |
| Gdzie ten Kuba się po tych linach wspina... |
 |
| Dobra, oddaję go pod opiekę starszych... |
W czasie wolnym rodzice organizują wyjazdy do różnych okolicznych miejsc, np muzeum starych samochodów ( wczoraj), dziś do muzeum morskiego(?), jeśli dobrze zrozumiałam Kubę, informującego babcię przez telefon. Co dalej... wiedzą tylko ich rodzice a babcia zostanie o tym powiadomiona telefonicznie podekscytowanymi głosami wnucząt. Fotki też pewno dotrą.
Messenger wczoraj już przekazał filmik . Kilka momentów z niego :
 |
| Michał sam "władował się" do autka |
 |
| W pobliżu czujny brat Kuba |
 |
| Michał i tak wszystko wie, ale przez uprzejmość Kubie nie przerywa pouczenia |
 |
| Michał jest już bardzo samodzielny |
Dawniej jedną z form zabawiania dzieci były m.in karty do gry.
To nie znaczy, że dzisiaj już od tego odeszliśmy, aby nie prowokować uzależnień hazardowych. W naszej rodzinie też wykorzystuje się ten sposób spędzania czasu, ale też i rozwoju na różnym poziomie.
Jedną z pierwszych gier Kuby był Winnie the Pooh wg Disneya.
Spostrzegawczość ćwiczył na kartach, jak niżej:
O zainteresowaniach Kuby motoryzacją wiemy już od kilku lat, czym "zaraził" naszego malucha - Michała.
Gra Disney PIXAR CARS 2
Te liczby określające lata produkcji i liczbowe dane techniczne aut na poszczególnych kartach, które są warunkami rywalizacji (wygranej lub przegranej) wg zasad określonych gry, pozwoliły Kubie wykształcić umiejętności pamięciowych obliczeń matematycznych w mgnieniu oka. Wie, które auto ma wyższe parametry, ale także o ile wyższe od pozostałych. Przecież nie może dać się w grze oszukać. A nuż ktoś się pomyli, to on już może skorygować, co trzeba.
Wielka Biblia mały ja
NOWY TESTAMENT.
Wspaniały sposób na poznanie niezwykłych postaci biblijnych poprzez zabawę.
W tym miejscu tym, którzy mnie jeszcze nie poznali dzięki moim blogom, chcę dodać, że jesteśmy rodziną katolicką i takimi wartościami żyjemy, przekazując je dzieciom i wnukom. Stąd obecnie pobyt Kuby z braciszkiem i rodzicami na specjalnych rodzinnych rekolekcjach.
Np. Gra Prawdziwy Skarb służy lepszemu wzajemnemu poznaniu się, umocnieniu więzi oraz wspólnej dobrej zabawie w gronie rodzinnym.
Na stronie The World of Playing Cards jest wiele informacji na temat kart przeznaczonych nie tylko do gier.
Karty są z nami od XIV wieku , kiedy po raz pierwszy weszły do kultury popularnej . Na przestrzeni wieków paczki kart we wszystkich kształtach i rozmiarach były wykorzystywane do gier , hazardu, edukacji, kuglarstwa , reklamy , wróżbiarstwa , przekazów politycznych lub przedstawiania tożsamości narodowej lub etnicznej . Na całym świecie, niezależnie od języka, ich znaczenie jest uniwersalne. Ich popularność wynika również z pomysłowej grafiki i projektów graficznych, które czasami są pomijane, oraz „kiedyś i teraz” tego, jak się zmieniło.
Gra karciana „Caperucita Roja” wydana przez H. Fourniera, 1981. Opowiedziano wiele wersji ludowej baśni o Czerwonym Kapturku, wszystkie z tą samą podstawową fabułą. W tej wersji babcia ostrzega dziewczynkę, aby nie rozmawiała z nieznajomymi. Jednak podczas zbierania kwiatów spotyka głodnego wilka (drapieżnika). Złowieszczy epizod pomaga dzieciom rozwijać się emocjonalnie, pozwalając im pogodzić się z lękami, które są częścią dorastania. Ale wszystko kończy się dobrze, gdy królik ostrzega drwala, który przybywa w samą porę, więc przed snem jest szczęśliwe zakończenie.
Nazwisko artysty nie jest znane.
Powyżej : gra karciana Caperucita Roja wydana przez H. Fourniera, 1981.
SZALENI LUDZIE
Opublikowane przez Rexa Pittsa • 21 maja 2021
C Gra karciana razy People ilustrowana przez malarza, karykaturzystę i grafika Waltera Triera (1890–1951) , wyd. Międzynarodowe Centrum Rzemieślników, ok. 1950. Każda figurka jest podzielona na 3 części - głowę, tors i nogi - które można wymieniać i przekształcać w zabawne figurki. Zdjęcia Trier's Crazy People były również publikowane jako składane książki z obrazkami ►
Trier był odpowiedzialny za projekt okładki każdego numeru Lilliput, brytyjskiego miesięcznika o sztuce, fotografii, humorze i beletrystyce, od jego początku do 1949 roku. Do dziś znany jest głównie z kolorowych ilustracji do książek dla dzieci.
Powyżej : karty z dziecięcej gry karcianej Crazy People ilustrowanej przez Waltera Triera, Międzynarodowe Centrum Rzemieślników, ok. 1950.
Jest też coś dla fanów Asterixa.
Asterix Abenteuer
Opublikowane przez Rexa Pittsa • 01 kwietnia 2021
Klasyczna gra kwartetowa „Asterix Adventure” firmy ASS, 1989. Cztery karty w każdym z 8 zestawów pasują do siebie, tworząc scenę z odcinka ekscytujących przygód: Asterix ze Szwajcarami • Bitwa wodzów • Asterix i Gotowie • Asterix z Belgami • Asterix i Normanowie • Asterix jako legionista • Spór o Asterix • Wielka przeprawa.
Powyżej : Asterix Abenteuer-quartett firmy Altenburg-Stralsunder AG, 1989. 32 karty + karta tytułowa + zasady w pudełku.
W tytule zaznaczyłam, że wpis traktuje o kartach do gry, ale zarzekałam się, że nie będzie nic o hazardzie.
I tak było dotąd. Bo kto może z ręką na sercu odpowiedzieć, od jakiego momentu można się uzależnić i stać się hazardzistą?
Ja wciąż mam mieszane uczucia i kiedy dzieci biorą karty do ręki, bez względu na treści z gry płynące, ważę sobie w sercu, czy to właściwa forma?
Bo jedynym hazardem, który podnieca, wg Młynarskiego, powinna być ciekawość życia.
Wojciech Młynarski
W Monte Carlo czy w Las Vegas
Twarze mienią się nadzieją lub rozpaczą
W Monte Carlo czy w Las Vegas
Ja nie grałem, lecz się przyglądałem graczom
Ich oblicza los naznaczył
Przy pomocy pogrubionej mocno kreski
Twarze nałogowych graczy
Takie kiedyś portretował Dostojewski
Ich wzrok był mętny szklisty
Ich myśl pytała wprost
Czy da się stworzyć system
Co ogra marny los
Czy da się stworzyć system
Co wszystko wie o grze
Parzyste, nieparzyste
Tak źle i owak źle
W Monte Carlo chwilę miałem
I na graczy tłum gapiłem się samotnie
Potem jakiś czas postałem
Przy złowieszczym oknie, samobójców oknie
A w Las Vegas, a w Las Vegas
Przyglądałem się wytwornej publiczności
Co do sal zielonych wbiega
Żeby zagrać w oko z okiem opatrzności
Ich wzrok spoglądał szkliście
Wiedzieli, to nie żart
Że los gra oczywiście znaczoną talią kart
I mała kulka kona kolejną kończąc grę
Czy czarna czy czerwona
Tak źle i owak źle
A gdy zmierzch się z nocą splatał
Zasypiając rozmyślałem wciąż na nowo
Że ja też w kasynie świata
Mam grę swoją, w którą grywam nałogowo
I cel jeden mi przyświeca
Serce mocno bije mi, bo mianowicie
Hazard, który mnie podnieca
Mój jedyny hazard, to ciekawość życia
Ta gra wspaniała bywa
Olśniewająca wprost
W tę grę się nie przegrywa
Choć karty znaczy los
Zaczyna się o świcie i nie zna passy złej
Ta gra - ciekawość życia
I nie porzucę jej
