Według kalendarza juliańskiego dzisiaj przypada Sylwester. Skoro nie jesteśmy zadowoleni z rozpoczętego Nowego Roku, zawsze jest jeszcze szansa, aby zacząć od nowa.
Szampana też można przy okazji wychylić. Jesteśmy przecież mądrzejsi o doświadczenia, chociażby minionego roku. Tłumaczenie, że porażki spowodowane własnymi błędami i tak się zapomni, niczego nie załatwiają. A może je mimo wszystko zapisać, ale w widocznym miejscu... nie na plecach czy innej tylnej części ciała (skoro i tak chętnie się "opisujemy"). Już sam ból spowodowałby, że pamięć miałaby szansę się zachować.
Chyba taki przypominajacy tatuaż byłoby praktyczniej wykonać na czole, bo spogladając w lustro od razu pamięć wraca i można się kierować na inną drogę, by zacząć od nowa, jeszcze raz.
Na wszelki wypadek, aby nie rozliczaś się w Sylwestra z minionego roku, nie podjęłam tym razem żadnych postanowień - zadań na rok bieżący. Rozliczę się detalicznie po drugiej stronie zasłony, bo tam hurt nie przejdzie.
Podobno wszystko można opłacić miłością. Nie mam jednak pewności, że moje serce w całym życiu naprodukuje tej miłości (w postaci dobrych uczynków) taką ilość, aby bilans wypadł dla mnie korzystnie?
Przecież przed chwilą, zamiast serca wobec postaw ciągłych ludzkich upadków, użyłam sarkazmu, podpierajac się tatuażami.
A więc może i ja powinnam jednak też zacząć od nowa?
"(...)Nigdy nie jest za późno
Żeby zacząć od nowa
Żeby pójść inną drogą
I raz jeszcze spróbować (...)
(Krzysztof Krawczyk - Nigdy nie jest za późno)A zatem zacznij wszystko od nowa, ale z inną piosenką, niż zacytowaną wyżej.
The Desert Rose Band - Start All Over Again
( ZACZNIJ WSZYSTKO JESZCZE RAZ)
link
Zrób krok do tyłu, odwróć się
Spójrz na świat, który zawiodłeś
Moja, moja, taka hańba
Szkoda jest już wyrządzone, nie można jej naprawić
To są sprawy, które wskaże ci twój umysł
To są sprawy , które usłyszysz w swoim sercu
To są sprawy, które sprawiają, że jesteś beznadziejny
To są czasy, kiedy mówisz
Nie ma mowy, nie ma mowy, nie ma mowy
Ale tak długo, dopóki oddychasz
Możesz zacząć wszystko od nowa
Dopóki twoje serce bije
Możesz zacząć wszystko od nowa
Żegnaj smutku, możesz zacząć wszystko od nowa
Witaj jutro, możesz zacząć wszystko od nowa
Obudź się w idealnym słońcu
Długa noc się skończyła, zaczął się nowy dzień
O tak, odważ się uwierzyć, że rano jest bardzo blisko
Twój duch jest wolny
To są sprawy, które wskaże ci twój umysł
To są słowa, które usłyszysz w swoim sercu
To są myśli, które pozostawiają cię nieustraszonym
To są wskazówki, które wskazują drogę
Dopóki oddychasz
Możesz zacząć wszystko od nowa
Dopóki twoje serce bije
Możesz zacząć wszystko od nowa
Żegnaj smutku, możesz zacząć wszystko od nowa
Witaj jutro, możesz zacząć wszystko od nowa
Wszystko może się zmienić, jeśli wszystkie nasze rzeczy są nowe
Niemożliwe jest tutaj i woła za tobą
Wszystko się ułoży
Tak, jak się modliliśmy, żeby tak było
Rosnący cud po zrobieniu tak
To działa dla ciebie
Oh oh oh oh
Tak długo dopóki oddychasz (możesz zacząć wszystko od nowa)
Och, i twoje serce bije (możesz zacząć wszystko od nowa)
Żegnaj smutku (możesz zacząć wszystko od nowa)
Witaj jutro (możesz zacząć wszystko od nowa)
Oh, oh, oh, oh, oh
Tak długo, dopóki oddychasz
Możesz zacząć wszystko od nowa
Twoje serce krwawi
Możesz zacząć od nowa
Żegnaj smutku
Możesz zacząć wszystko od nowa
Witam jutro
Źródło: LyricFind
Autorzy utworu: Dana Glover
Tekst utworu Start All Over Again © Harmony South Inc D/B/A Dana Glover Music
Skoro wspomniałam o kalendarzu juliańskim, to dłużna jestem udostępnić trochę więcej informacji na ten temat.
Proszę bardzo:
"Kalendarz juliański – kalendarz słoneczny opracowany na życzenie Juliusza Cezara przez astronoma greckiego Sosygenesa i wprowadzony w życie w roku 709 Ab urbe condita jako kalendarz obowiązujący w państwie rzymskim." Wikipedia
W 45 roku p.n.e. (rok 709 AUC – od założenia Miasta) Juliusz Cezar przy pomocy swojego astronoma Sozygenesa z Aleksandrii wprowadził reformę kalendarza rzymskiego. Powodem reformy kalendarza było to, że wcześniej stosowany księżycowy kalendarz rzymski rozregulował się, w wyniku czego w 46 p.n.e. kalendarzowy grudzień wypadał we wrześniu. Dlatego, żeby ponownie zsynchronizować kalendarz z porami roku, rok 46 p.n.e. wydłużono o 90 dni.
Sozyges obliczył, że każdy rok składa się z 365, 25 dni. Określił on liczbę dni dla poszczególnych miesięcy, a luty uczynił miesiącem przestępnym raz na cztery lata. Zmiana jednak nie polegała na dodaniu do lutego jednego dnia, jak się to robi obecnie, lecz na powtórzeniu tego samego dnia. Tak więc co cztery lata każdy Rzymianin przeżywał dwa razy ten sam dzień. Ustalono go na 24 lutego. Powtórzony dzień został nazwany bissextilis, a rok przestępny nazywano również bissextilis lub bissextum. Początek nowego kalendarza został ustalony na dzień 1 stycznia. Miesiące przedstawiały się następująco:
Ianuarius (31) – poświęcony Janusowi,
Februarius (28) – przeznaczony na odbywane przed początkiem nowego roku februa, czyli obrzędy oczyszczające.
Martius (31) – poświęcony Marsowi,
Aprilis (30) – poświęcony Wenus,
Maius (31) – poświęcony wszystkim bogom,
Iunius (30) – poświęcony prawdopodobnie Lucjuszowi Juniusowi Brutusowi, albo Junonie,
Quintilis (31) = „piąty”,
Sextilis (31) = „szósty” – później Augustus na cześć cesarza Augusta,
September (31) = „siódmy” – cesarz Kaligula zamierzał zmienić nazwę miesiąca na „Germanicus”, jednak zmiany nie zostały oficjalnie przyjęte,
October (30) = „ósmy”,
November (31) = „dziewiąty”,
December (30) = „dziesiąty”.
Wcześniej występujący powtórzony miesiąc Mercedonius (nazywany także Intercalaris) został usunięty.
Wkrótce po zabójstwie Cezara, kapłani naliczali rok przestępny nie co cztery, lecz co trzy lata. Wniknęło to zapewne z pomyłki kapłana. Spowodowało to kolejne przesunięcia dni w kalendarzu. Pierwszymi latami przestępnymi były 45 p.n.e., 42 p.n.e. i 39 p.n.e. aż do 9 roku p.n.e., kiedy odkryto nieprawidłowość. Zaradził temu Oktawian August, który zakazał wprowadzania roku przestępnego przez następne 12 lat. Związane to było z wprowadzeniem, w ciągu 36 lat obowiązywania nowego kalendarza, 12 dni przestępnych, a nie 9 jak nakazywała reforma. Tak więc dopiero w 5 roku n.e. reforma kalendarza zakończyła się sukcesem. Wcześniejsze 50 lat (od 45 p.n.e. do 5 n.e.) nazywane jest „juliańskimi latami błędu”.
Kalendarz juliański utrzymał wszystkie zewnętrzne cechy poprzedniego, księżycowo-słonecznego kalendarza rzymskiego, a zwłaszcza wstawianie dodatkowego dnia w roku przestępnym pomiędzy 24 a 25 lutego, oraz podział miesiąca na fazy księżyca (co w czysto słonecznym kalendarzu juliańskim nie miało żadnego odbicia w rzeczywistości i utrzymywało się siłą przyzwyczajenia). Dodatkowo, mimo zmiany długości miesięcy, terminy: Nony oraz Idy pozostały takie, jak przed reformą Cezara – to znaczy, Nony przypadały na 7., Idy natomiast na 15. dnia tych miesięcy, które w kalendarzu królewskim mają po 31 dni (jest to marzec, maj, lipiec i październik), a w pozostałych na 5. (Nony) i 13. (Idy). Terminy te straciły w ludzkiej świadomości związek z fazami księżyca, na długo przed reformą juliańską.
Po upadku Rzymu w 476 roku n.e. kalendarz słoneczny Cezara obowiązywał w Europie przez wiele stuleci, np. w Hiszpanii, Portugalii, Polsce i Włoszech do 1582, w Rosji od 1700 do 1918 (wcześniej stosowano kalendarz bizantyjski, w którym rok zaczynał się 1 września), a w Grecji aż do 1923. Z racji na fakt, że kalendarz juliański spóźniał się o 1 dzień na 128 lat został on zastąpiony przez kalendarz gregoriański w roku 1582; do dzisiaj jednak niektóre Kościoły wciąż posługują się tym kalendarzem, aby podkreślić swoją odrębność.
(źródło: Imperium Romanum)
