ZAPISKI Z MOJEGO LAPTOPA

piątek, 29 stycznia 2021

DIAMENTOWY PŁOMIEŃ ŚWIECY

"Masz błyszczące piękno złota i srebra i jeszcze wyższy blask klejnotów, takich jak rubin i diament; ale żadne z nich nie konkuruje z blaskiem i pięknem płomienia. Jaki diament może świecić jak płomień?"

Te słowa wygłosił w 1860 roku naukowiec Michael Faraday, w jednym ze swoich słynnych wykładów na temat „Historii chemicznej świecy”.

Czy to moje zdjęcie?

Ja mam inny kolor oczu... podobno szmaragdowy.

Następny dowód, że to nie moja fotka - nie wychodziłyby mi moje oczy z orbit na taki widok. Chyba to nienormalne dla kobiety. Cóż... już tak mam... Nie marzę o diamentach, bogactwie. Nie to jest w życiu najważniejsze.

A wracając do wypowiedzi pana profesora Faradaya, to nie wiedział jeszcze o związku świecy, a dokładniej, płomienia świecy z diamentem.

Wróćmy zatem do świecy.... i do czasów współczesnych, np. do 2011 roku.

Wystarczyło, aby wówczas jeden z profesorów pewnego uniwersytetu stwierdził, że "nikt nie wie dokładnie, z czego składa się płomień świecy", a już znalazł się inny naukowiec (jego kolega, profesor Wuzong Zhou z University of St. Andrews) zdecydowany rozwiązać zagadkę.

„Powiedziałem mu, że wierzę, że nauka może w końcu wszystko wyjaśnić, więc postanowiłem się tego dowiedzieć (...)

Dobry profesor, wraz ze studentem imieniem Zixue Su, wprowadzili innowacyjną technikę pobierania próbek, aby usunąć cząsteczki ze środka płomienia świecy. To było coś, czego nigdy wcześniej nie robiono. Byli zaskoczeni, gdy odkryli, że płomień zawiera wszystkie cztery znane formy węgla.

Poprzednie badania wykazały, że cząsteczki węglowodorów na dole płomienia są przekształcane w dwutlenek węgla w górnej części płomienia. Jednak proces pomiędzy nimi pozostawał tajemnicą aż do odkrycia przez dr Zhou nanocząsteczek diamentu.

Teraz, oprócz węgla grafitowego i amorficznego, odkryli cząsteczki fulerenu i nanocząsteczki diamentu, które znajdują się w środku płomienia (...)"

Tym małym druczkiem udostępniam dowód dla "dociekliwych naukowców". Pozostali, ufający mi, że wyżej podane informacje nie wyssałam z palca... mogą tę część pominąć i przejść do dalszego ciągu, bo to jeszcze nie koniec wpisu 😀

Dowód pozytywny

Używając anodowych warstw tlenku glinu jako kolektorów, profesor Zhou wraz z Zixue Su i Yang Zhang wykorzystali zarówno transmisyjną mikroskopię elektronową, jak i transmisyjną mikroskopię elektronową o wysokiej rozdzielczości, aby opublikować obrazy cząstek sadzy ze środka płomienia.

Zdumiewająca ilość cząsteczek nano-diamentu jest widoczna na panelach (c) i (d).

Szczegóły tego czteropanelowego fragmentu obejmują (a) obraz TEM o małym powiększeniu cząstek sadzy. (b) Obraz HRTEM małych kulek grafitowych. (c) obraz TEM przedstawiający wiele nanocząstek diamentowych oraz (d) obraz HRTEM nanocząstek diamentowych. Wstawka jest powiększonym obrazem nanodiamentu oglądanym wzdłuż osi strefy [001]. Odległości d A i B wynoszą odpowiednio około 0,187 i 0,185 nm i mogą być indeksowane do (200) i (020) komórki elementarnej węgla. Odpowiedni kąt międzypłaszczyznowy wynosi 92 °.

Tymi informacjami podzieliła się na Angi Butler, która pierwszą swoją karierę rozpoczęła w sprzedaży diamentów, kamieni szlachetnych i modnej biżuterii.

Niestety nie ma sposobu na wyodrębnienie cząstek diamentu, ponieważ są one spalane w trakcie procesu, ale odkrycie było kluczem do zrozumienia, dlaczego światło świec nabiera niepowtarzalnego, błyszczącego, hipnotyzującego wyglądu.

Tymi informacjami podzieliła się Angi Butler na IGIGEMBLOG, która pierwszą swoją karierę rozpoczęła w sprzedaży diamentów, kamieni szlachetnych i modnej biżuterii.

Po tym, czego się dowiedziałam , uważam, że niepotrzebne są takie aranżacje dla świecy, skoro sam jej płomień jest tak tajemniczy i ...bezcenny.